മുന്കൂര് ജാമ്യം: ഈ കഥ പൂര്ണമായും ഭാവനാസൃഷ്ടിയാണ്. ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങള്ക്ക് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ മരിച്ചവരോ ആയ ആരുമായും യാതൊരു ബന്ധവും ഇല്ല.
അശ്വതി തിരുനാള് രാമവര്മ വലിയതമ്പുരാന്റെ മടിയിലിരുന്ന് മഹാറാണി ഉമയമ്മത്തമ്പുരാട്ടി പള്ളിപ്പണ്ണലിന്റെ രണ്ടാമൂഴം തകര്ക്കുകയായിരുന്നു. പൊന്നുതമ്പുരാന് ആദ്യത്തെ പാലഭിഷേകം വേഗം കഴിഞ്ഞതിനാല് കുണ്ണ ഊരാതെ തന്നെ ഉമയമ്മത്തമ്പുരാട്ടി അടുത്തത് തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അന്തപുരത്തിന്റെ കതകില് ആരോ കൊട്ടുന്നത്. അത്രയ്ക്ക് അത്യാവശ്യമില്ലാതെ ഒരു തായോളിയും ഈ സമയത്ത് വാതിലില് മുട്ടില്ല. അടുത്തു കിടന്ന ഒരു പട്ടുചേല എടുത്ത് ശരീരം പുതച്ചിട്ട്, എന്നാല് അടിയുടെ വേഗം കുറയ്ക്കാതെ ഉമയമ്മത്തമ്പുരാട്ടി വാതിലിലേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചുപറഞ്ഞു:
“കടന്നു വരാം.”
തടിച്ചുരുണ്ട മുലകളുള്ള ഒരു തോഴി മാറുമറയ്ക്കാതെ കടന്നു വന്നു...
“പടക്കുറുപ്പിന് അത്യാവശ്യം പൊന്നുതമ്പുരാനെ മുഖം കാണിക്കണം.” എന്നുപറഞ്ഞു.
“ആ പൂറനോട് വരാന് പറയൂ.”
തോഴി പോയുടനെ പടക്കുറുപ്പ് കടന്നുവന്ന് വലിയതമ്പുരാനെയും തമ്പുരാട്ടിയേയും വണങ്ങി. ഉമയമ്മയുടെ പഴംപോലുള്ള പള്ളിപ്പൂറ്റിലേക്ക് തമ്പുരാന്റെ പള്ളിക്കുണ്ണ ആഞ്ഞാഞ്ഞ് കേറുന്നത് കണ്ട് പടക്കുറുപ്പിന് സാമാനം കമ്പിയായി. അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഉമയമ്മ ആഞ്ഞാഞ്ഞ് അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. പൂറും കുണ്ണയും സംഗമിക്കുന്ന സ്ഥാനത്തു നിന്നു "പ്ലക്ക് പ്ലക്ക്" ശബ്ദങ്ങള് ഉയര്ന്നുകേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
“തമ്പുരാനേ, കല്പാത്തി നദിക്കപ്പുറം കാട്ടില് മാര്ത്താണ്ഡന് തമ്പുരാനും സൈന്യവും തമ്പടിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു വിവരം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. കോലത്തുനാട്ടിലെ രാജാവ് ശേഖരവര്മ്മനും ഇളയരാജാവും കൂടെ ഉണ്ടെന്നാണ് ചാരന്മാര് നല്കിയ വിവരം.”
അത് കേട്ടപ്പോള് അശ്വതി തിരുനാളിന്റെ കുണ്ണ തന്റെ പൂറിനുള്ളില് ഞെട്ടിവിറയ്ക്കുന്നത് ഉമയമ്മ അറിഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് ശക്തി ഒന്ന് ക്ഷയിച്ചതുപോലെ അത് ഒരല്പ്പം ചുരുങ്ങി. എന്നാല് അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ തമ്പുരാട്ടി ഉയര്ന്നുതാണുകൊണ്ടിരുന്നു. നിമിഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് രാമവര്മയുടെ കുണ്ണ പൂര്വസ്ഥിതിയില് ആയി.
“നമ്മുടെ സൈന്യം സജ്ജമല്ലേ?”
“എന്തു കൊണ്ടും ആണ് തമ്പുരാനേ. അങ്ങയുടെ ആജ്ഞയ്ക്കുവേണ്ടി കാത്തുനില്ക്കുകയാണ് ഞങ്ങള്, കല്പാത്തി നദിക്കരയിലേക്ക് സൈന്യത്തെ തെളിയിക്കാന്”.
“ഞാന് ഉടനെ വരാം. ഇവളുടെ പൂറിന്റെ കഴപ്പ് തീര്ന്നിട്ട് എനിക്ക് യുദ്ധം ചെയ്യാന് പോലും സമയം കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല”.
പടക്കുറുപ്പ് കമ്പിയായ കുണ്ണകുലുക്കി ചിരിച്ചു.
“തമ്പുരാന് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ. താന് പിന്നെ എന്തുമൈര് കാണാനാണ് ഇളിച്ചുകൊണ്ട് നില്ക്കുന്നത്?”
തമ്പുരാട്ടി കയര്ത്തപ്പോള് പടക്കുറുപ്പ് രണ്ടുപേരേയും വണങ്ങി പുറത്തേക്ക് പോയി.
“തമ്പുരാനേ, എന്തിനാണ് സ്വന്തം സഹോദരനുമായി ഇങ്ങിനെ ഒരു യുദ്ധം? നമുക്കിത് വേണ്ട. രാജ്യം നിങ്ങള്ക്ക് രണ്ടുപേര്ക്കും കൂടി ഭരിക്കാമല്ലോ?”
“രാജ്യത്തിലല്ലോ അവന്റെ നോട്ടം. അവനുവേണ്ടത് നിന്നയല്ലേ?”
“ഇതാണ് എനിക്ക് മനസിലാവാത്തത്. അങ്ങേയ്ക്ക് വേണ്ടി എത്രപേര്ക്ക് ഞാന് കിടന്നുകൊടുത്തിരിക്കുന്നു. എന്നിട്ട് സ്വന്തം സഹോദരന്റെ കാര്യത്തില് മാത്രം എന്തിനാണ് ഇങ്ങിനെ ഒരു വാശി?”
“അവനെന്റെ ശത്രുവാണ്. അവന് ഒരുകാലത്തും ഞാന് നിന്നെ പണിയാന് കൊടുക്കില്ല...”
“ശേഖരവര്മ്മനെ അങ്ങേക്ക് അറിയാമല്ലോ. യുദ്ധത്തില് എന്തു കുതന്ത്രവും പ്രയോഗിക്കുന്നവരാണ് അവര്..., ഊഊഊഊഊഹ്..., ആഹ്..., ഊഹ്...., ഹാ, കള്ളന് ഒരു അനക്കവും ഇല്ലാതെ സാധിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ..?”
അശ്വതിതിരുനാളിന്റെ മടിയില് നിന്നും എണീറ്റുകൊണ്ട് ഉമയമ്മ പറഞ്ഞു. എണീറ്റപ്പോള് അവളുടെ കൂഴച്ചക്കപ്പൂറ്റിനുള്ളില് നിന്നും തമ്പുരാന്റെ കൊഴുത്ത ശുക്ലജലവും അവളുടെ തന്നെ മദജലവും ചേര്ന്ന സമ്മിശ്രം തമ്പുരാന്റെ അടിവയറ്റില് വീണു.
“ആരവിടെ”
തമ്പുരാട്ടി വിളിച്ചപ്പോള് രണ്ടു പരിചാരികമാര് താലത്തില് ജലവുമായി കടന്നു വന്നു. ഒരാള് അശ്വതിതിരുനാളിന്റെ കുണ്ണയും മറ്റൊരാള് ഉമയമ്മത്തമ്പുരാട്ടിയുടെ പൂറും നനഞ്ഞ തുണികൊണ്ട് തുടച്ചുവൃത്തിയാക്കാന് തുടങ്ങി.
“ഞാന് പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ. ശേഖരവര്മ്മനുമായി ഒരു യുദ്ധം വേണ്ട.”
“നിനക്ക് മാര്ത്താണ്ഡന്റെ കുണ്ണ കയറാതെ ഉറക്കം വരുന്നില്ല അല്ലേടീ പൊലയാടി മോളേ?”
എണീറ്റ് വസ്ത്രങ്ങള് ധരിച്ച് കൊണ്ട് രാമവര്മ്മ ചോദിച്ചു.
“എന്നാല്പ്പിന്നെ എന്തുമയിര് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യ്..”
അശ്വതിതിരുനാള് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോയി. ഉമയമ്മ കിടക്കയില് മലര്ന്നു കിടന്നു കുറെ നേരം എന്തൊക്കെയോ ആലോചനകളില് മുഴുകി. പിന്നെ തോഴിയോടു പറഞ്ഞു:
“കാളവര്ക്കിയോട് വരാന് പറയൂ..”
തോഴി മുലകുലുക്കി വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതും, കാത്തുനിന്നതുപോലെ കറുത്തുതടിച്ച് കിളിരമുള്ള ഒരു മല്ലന് അകത്തേക്ക് കടന്നുവന്നു. അവന് ഒന്നും മിണ്ടാതെ, കിടക്കയിലേക്കുകയറി തന്റെ കൂറ്റന്കുണ്ണ റാണിയുടെ പൂറിലേക്ക് കടത്തി അഞ്ഞാഞ്ഞ് അടിക്കാന് തുടങ്ങി.